Süper takımların var olduğu dönemde, Damian Lillard ve CJ McCollum’lu Portland konferans yarı finallerini hiç geçemedi. 2012’de Golden State Warriors da benzer bir açmaz durumundaydı ama takımı dönüştürecek takastan kaçınmamıştı. Acaba Portland da bu sezon böyle bir takasa ihtiyaç duyuyor mu?
Öncelikle medyanın klasik bir şekilde günah keçisi olarak ilan ettiği bir gerçekliği belirtelim: Damian Lillard ve CJ McCollum fiziksel ve savunma bilgisi eksiklikleri nedeniyle iyi bir guard ikilisi (backcourt) olamaz. İki oyuncu da şu anda birer yıldız ama birlikte oynadıkları süre boyunca Batı Finali’ne hiç yükselemediler.
Bu iki guard tarafından sürüklenen Portland Trail Blazers bir döngü haline gelen playoff çöküşlerine yeni bir mağlubiyet daha ekledi. 2018’den önceki iki playoff’ta da ligin ezici gücü Golden State Warriors’a kaybetmişlerdi. Ama bu sezon sefilleri oynadıkları New Orleans Pelicans serisinde sahadan silinerek elendiler.
Bunun üzerine muhabirler Lillard ve McCollum’un birlikte oynamasının yarattığı sorunları yeniden dillendirmeye başladı. Fakat bu hikaye yine bilindik şekilde ele alındı. Oysa Bay Area’da (San Francisco Körfez) da birkaç yıl önce benzer bir sorun vardı ve bu sorun çok farklı şekilde yönetildi.
Warriors, bir guard ikilisi oluşturmak için kadroda bulunan Monta Ellis’in yanına Stephen Curry’yi draft etmişti. Tüm takım da sonraki iki buçuk sezon boyunca bu ikilinin verimli olması için çabalamıştı.
Hücumda bu ikili rakipleri için kabus gibiydi. Ellis, ayaklarını iyi kullanan bir penetreci olarak 0-3 feet arasındaki atışlarda (çember civarı) %62 ve üstü başarıya ulaşırken, Curry de NBA’deki ilk üç senesinde top hakimiyeti ve üçlük tehdidi olan bir oyuncu olarak yayda minimum %43’lük bir seviyede şut atıyordu.
Ancak bu ikili birlikte iyi iş çıkaramadı. Skor öncelikli bir guard olan Ellis, maçlarda yayda boşta top bekleyen Curry ile topu paylaşmayı tercih etmedi. Ellis’in bu bencilliği nedeniyle, Warriors Ellis sahadayken, Curry’nin sahada olduğu dakikalardan daha etkisiz oynuyordu. Bunun yanında, birlikte geçirdikleri iki buçuk sezon boyunca Curry’nin hücum verimliliği Ellis’ten en azından 2 puan daha yukarıdaydı.