Yazı öncesi süreci daha iyi anlamak isteyenlere not: Bir süre önce Jimmy Butler Phila hücumundaki rolü nedeniyle huzursuz olduğunu sert bir şekilde dillendirmiş ve koç Brett Brown ile arasında soğuk rüzgarlar esmişti. Detaylar için bkz.
Basketbola yabancı olanlar parkenin aktüel dinamiklerini yanlış anlayarak genellemeler yapabilir hatta bir oyuncunun kızgınlığının meşru nedenlerini gözden kaçırabilir. Örneğin; Butler istatistiki olarak neredeyse Minnesota’daki kadar fırsata sahip olduğu 76’ers’ta hücumdaki rolü nedeniyle neden sinirli olsun ki? Butler’ın Philadelphia’daki top kullanma oranı %23,1 ve 100 pozisyon başına 20,7 şut deniyor. Bu veriler Minnesota’daki ile neredeyse aynı: Minnesota’da %23,2’lik bir top kullanma oranı olan Butler 100 pozisyon başına 20,9 şut kullanıyordu.
Açıkçası aradaki farkın temelinde hücum imkanlarının mahiyeti yatıyor. Örneğin, Butler Philadelphia’nın yakın geçen maçlarında hücumda oyuna daha az dahil oluyor. Böyle anlarda (clutch time) Minnesota’daki top kullanma oranı %28’ken Phila’da %23’e gerilemiş durumda. Ayrıca Butler artık kendisi için daha az şut yaratıyor. Minnesota’dayken şutlarının %62’sini kendisi yaratan Butler bu istatistikte Kyrie Irving ile aynı seviyedeydi. Oysa 76’ers’a geldiğinden beri Butler şutlarının sadece %39’unu kendisi yaratıyor yani Butler bu veri baz alındığında Thaddeus Young seviyesine geriledi!
NBA’in internet sayfasında şu an ortalama topa dokunma süresi ve oyuncuların pozisyonlarını takip eden istatistiklere ulaşılamıyor. Ancak Sportradar ve NBA Advanced Stats’ın sunduğu pick&roll verileri Butler açısından ne olup bittiğini anlamamıza yardımcı olabilir. Aşağıdaki tablo Butler’ın pick&roll’de topu elinde tutan oyuncu olarak Minnesota ve Philadelphia’daki durumunu sunmaktadır. Verilerde iki takımda da perdelerinden en çok faydalandığı üçer oyuncu ile oynadığı ikili oyunlar (Minnesota’da Gibson, Dieng ve Towns, Philadelphia’da Embiid, Simmons ve Muscala) baz alınmıştır.
(Açıklama: Butler (36 dakika başına) Minnesota’da 8 kez pick&roll’de topu elinde tutan oyuncu olarak görev alırken Phila’da bu sayı 4,3’e geriledi. Yine pick&roll’lerde pozisyon başına bulduğu sayı 0,78’den 0,56’ya düştü. Takımların genel pick&roll istatistikleri ise eşit: Minnesota da Phila da pick&roll başına 0,86 sayı buluyor.)
Butler artık daha az pick&roll oynuyor ama takım perspektifinden bakıldığında Phila’nın üretimi Minnesota ile eşit. Farkı yaratan nokta ise pick&roll’lerde artık Butler yerine perdeye gelen oyuncunun daha fazla skor üretme imkanına erişmesi. Butler eskiye göre topla üretme konusunda daha az olanağa sahip ve ikili oyunlardaki bu kısıtlı olanaklar söz konusu olduğunda da Sixers hücumunun yapısı skor üretme görevini uzunlara yüklediği için Butler pozisyonu bitiremiyor.
Bu durum mantıklı bir açıklama sunuyor. Şüphesiz hiçbir oyuncu yetenek setinin sınırlandırılmasını/önemsizleştirilmesini istemez. Butler’ın cv’si de daha fazla şans elde ettiğinde üretkenliğinin artacağını gösteriyor. Elbette asıl soru, bunun takım çıkarlarına mı yoksa sadece Butler’ın çıkarına mı uyduğudur.
Butler Minnesota’dayken sahada olduğu dakikalarda Timberwolves 100 pozisyon başına 104,5 sayı atabiliyordu, oysa Butler’ın mecburi olarak farklı bir rolde oynadığı 76’ers o sahadayken 100 pozisyon başına 111,2 sayı üretiyor. Ancak bu veri Butler’ın parkeyi Ben Simmons ve Joel Embiid ile paylaştığı dakikalar baz alarak filtrelendiğinde serbest düşüşe geçiyor. Bu üçlü aynı anda sahadayken (Butler topla oynama sorumluluğundan çekilmişken) Phila’nın 100 pozisyon başına ürettiği sayı sadece 105,7. Bu hücum verimliliği istatistiği ile Butler-Simmons-Embiid üçlüsü, bu sezon ligde en az 350 dakika birlikte oynayan 250 “üçlü” arasında 161. sırada yer alıyor.
Bu üçlünün aynı anda sahada olduğu dakikalarda hücum dinamiklerini değiştirmek Embiid ve Simmons’ın ritimlerini bozma veya hem onların oyununu geriletme hem de takım kimyası sorunlarını daha da kötüleştirme riski taşıyor. Fakat bu üçlü maç başına ortalama 17,5 dakika parkede birlikte yer alırken rakiplerine nadiren üstünlük kuruyor ve kağıt üstündeki potansiyellerinden çok daha düşük skor üretiyor.
Takım içinde dakikaları farklı şekilde kurgulamak çözümün bir parçası olabilir. Nitekim Phila, Simmons ve Butler ikilisi sahadayken harika bir hücum verimliliğine sahipken, Butler ve Embiid ikilisi oyundayken de hücum verimliliğinde harika olmasa da çok iyi bir durumda. Fakat Butler’ın, kişiliğini ve iletişim yeteneklerini göz önüne alırsak, haklılık payı olabilir: 76’ers için en iyi üç oyuncu aynı anda parkeyi paylaşırken skor anlamında daha üretken olmalarını sağlayacak ayarlamalar elzem görünüyor.
NOT: Bu yazı Ian Levy tarafından “Nylon Calculus: What is Jimmy Butler so mad about?” başlığıyla yazılan ve https://fansided.com/2019/01/11/nylo...ffensive-role/ adresinde yayımlanan yazının çevirisidir.
Basketdergisi
Basketbola yabancı olanlar parkenin aktüel dinamiklerini yanlış anlayarak genellemeler yapabilir hatta bir oyuncunun kızgınlığının meşru nedenlerini gözden kaçırabilir. Örneğin; Butler istatistiki olarak neredeyse Minnesota’daki kadar fırsata sahip olduğu 76’ers’ta hücumdaki rolü nedeniyle neden sinirli olsun ki? Butler’ın Philadelphia’daki top kullanma oranı %23,1 ve 100 pozisyon başına 20,7 şut deniyor. Bu veriler Minnesota’daki ile neredeyse aynı: Minnesota’da %23,2’lik bir top kullanma oranı olan Butler 100 pozisyon başına 20,9 şut kullanıyordu.
Açıkçası aradaki farkın temelinde hücum imkanlarının mahiyeti yatıyor. Örneğin, Butler Philadelphia’nın yakın geçen maçlarında hücumda oyuna daha az dahil oluyor. Böyle anlarda (clutch time) Minnesota’daki top kullanma oranı %28’ken Phila’da %23’e gerilemiş durumda. Ayrıca Butler artık kendisi için daha az şut yaratıyor. Minnesota’dayken şutlarının %62’sini kendisi yaratan Butler bu istatistikte Kyrie Irving ile aynı seviyedeydi. Oysa 76’ers’a geldiğinden beri Butler şutlarının sadece %39’unu kendisi yaratıyor yani Butler bu veri baz alındığında Thaddeus Young seviyesine geriledi!
NBA’in internet sayfasında şu an ortalama topa dokunma süresi ve oyuncuların pozisyonlarını takip eden istatistiklere ulaşılamıyor. Ancak Sportradar ve NBA Advanced Stats’ın sunduğu pick&roll verileri Butler açısından ne olup bittiğini anlamamıza yardımcı olabilir. Aşağıdaki tablo Butler’ın pick&roll’de topu elinde tutan oyuncu olarak Minnesota ve Philadelphia’daki durumunu sunmaktadır. Verilerde iki takımda da perdelerinden en çok faydalandığı üçer oyuncu ile oynadığı ikili oyunlar (Minnesota’da Gibson, Dieng ve Towns, Philadelphia’da Embiid, Simmons ve Muscala) baz alınmıştır.
(Açıklama: Butler (36 dakika başına) Minnesota’da 8 kez pick&roll’de topu elinde tutan oyuncu olarak görev alırken Phila’da bu sayı 4,3’e geriledi. Yine pick&roll’lerde pozisyon başına bulduğu sayı 0,78’den 0,56’ya düştü. Takımların genel pick&roll istatistikleri ise eşit: Minnesota da Phila da pick&roll başına 0,86 sayı buluyor.)
Butler artık daha az pick&roll oynuyor ama takım perspektifinden bakıldığında Phila’nın üretimi Minnesota ile eşit. Farkı yaratan nokta ise pick&roll’lerde artık Butler yerine perdeye gelen oyuncunun daha fazla skor üretme imkanına erişmesi. Butler eskiye göre topla üretme konusunda daha az olanağa sahip ve ikili oyunlardaki bu kısıtlı olanaklar söz konusu olduğunda da Sixers hücumunun yapısı skor üretme görevini uzunlara yüklediği için Butler pozisyonu bitiremiyor.
Bu durum mantıklı bir açıklama sunuyor. Şüphesiz hiçbir oyuncu yetenek setinin sınırlandırılmasını/önemsizleştirilmesini istemez. Butler’ın cv’si de daha fazla şans elde ettiğinde üretkenliğinin artacağını gösteriyor. Elbette asıl soru, bunun takım çıkarlarına mı yoksa sadece Butler’ın çıkarına mı uyduğudur.
Butler Minnesota’dayken sahada olduğu dakikalarda Timberwolves 100 pozisyon başına 104,5 sayı atabiliyordu, oysa Butler’ın mecburi olarak farklı bir rolde oynadığı 76’ers o sahadayken 100 pozisyon başına 111,2 sayı üretiyor. Ancak bu veri Butler’ın parkeyi Ben Simmons ve Joel Embiid ile paylaştığı dakikalar baz alarak filtrelendiğinde serbest düşüşe geçiyor. Bu üçlü aynı anda sahadayken (Butler topla oynama sorumluluğundan çekilmişken) Phila’nın 100 pozisyon başına ürettiği sayı sadece 105,7. Bu hücum verimliliği istatistiği ile Butler-Simmons-Embiid üçlüsü, bu sezon ligde en az 350 dakika birlikte oynayan 250 “üçlü” arasında 161. sırada yer alıyor.
Bu üçlünün aynı anda sahada olduğu dakikalarda hücum dinamiklerini değiştirmek Embiid ve Simmons’ın ritimlerini bozma veya hem onların oyununu geriletme hem de takım kimyası sorunlarını daha da kötüleştirme riski taşıyor. Fakat bu üçlü maç başına ortalama 17,5 dakika parkede birlikte yer alırken rakiplerine nadiren üstünlük kuruyor ve kağıt üstündeki potansiyellerinden çok daha düşük skor üretiyor.
Takım içinde dakikaları farklı şekilde kurgulamak çözümün bir parçası olabilir. Nitekim Phila, Simmons ve Butler ikilisi sahadayken harika bir hücum verimliliğine sahipken, Butler ve Embiid ikilisi oyundayken de hücum verimliliğinde harika olmasa da çok iyi bir durumda. Fakat Butler’ın, kişiliğini ve iletişim yeteneklerini göz önüne alırsak, haklılık payı olabilir: 76’ers için en iyi üç oyuncu aynı anda parkeyi paylaşırken skor anlamında daha üretken olmalarını sağlayacak ayarlamalar elzem görünüyor.
NOT: Bu yazı Ian Levy tarafından “Nylon Calculus: What is Jimmy Butler so mad about?” başlığıyla yazılan ve https://fansided.com/2019/01/11/nylo...ffensive-role/ adresinde yayımlanan yazının çevirisidir.
Basketdergisi
